کد مطلب:94396 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:289
ترجمه: خداوندی كه اندیشه ی دوربین اندیشمندان با تمام دوراندیشیش حقیقتش را در نیابد و فكر ژرف بین زیركان با همه ی ژرف نگریش به كنه ذاتش نرسد. واژه ها: همم: جمع همه، بمعنی اراده و آهنگ كاری كردن و به معنی عزم قوی است[1]. و بعد الهمم یعنی دوراندیشی عزم های توانای صاحبان اندیشه و فطن: جمع فطنه، به معنی دانائی و زیركی و تیز خاطری است[2]. و غوص بمعنی زیر آب رفتن و چیزی بیرون آوردن است و بهر كس كه بر امر دشواری روآورد و بخواهد آن را دریابد، [صفحه 32] غائص گفته می شود[3]. شرح: در توضیح این گفتار دو مسئله باید بررسی شود: اول: چرا افكار خردمندان هر چند ژرف نگر و دوراندیش و موشكاف باشد نمی تواند حقیقت وجود و كنه ذات و صفات خدا را دریابد؟ درباره ی این سوال می گوئیم برای ادراك هر چیزی یكی از دو راه وجود دارد:
اصل: الذی لا یدركه بعد الهمم و لا یناله غوص الفطن.
صفحه 32.